Bob Immink werd in 1930 in Amsterdam geboren en groeide op in de
Spaardammerbuurt. Hij verhuisde op 37-jarige leeftijd naar een vrijstaand huis
in Ilpendam met een mooi uitzicht over de weidegebieden van het Waterlandse
polderland. Dat landschap werd door hem vastgelegd in olieverfschilderijen met
de karakteristieke brede penseelpijn. Hij heeft in zijn leven heel veel gereisd
en overal maakte hij schetsen en schilderijen van het landschap: Griekse
tempels, Amerikaanse berglandschappen, woestijnen, verlaten dorpjes in de
Spaanse vlaktes enz. Een gedreven kunstenaar, die in zijn werk, tracht het
landschap terug te brengen tot de essentie. Een meester in het weglaten, wordt
Immink genoemd. Daarmee aangevend dat hij in zijn werk allerlei details
elimineert en slechts de hoofdzaken in krachtige vlakken weergeeft, zonder dat
de herkenbaarheid van de door hem vastgelegde landschappen verdwijnt. In alle
werken straalt een krachtige gedrevenheid van de kunstenaar. Qua kleur vaak
heel summier, ook weer terug gebracht tot het meest noodzakelijke, maar soms
ook heel explosief, zonder ooit opdringerig en hard te worden. Gevoelig en
gedreven zou men het werk van Immink het best kunnen omschrijven, voortgebracht
met een grote mate van vakmanschap.