Herman Brood - ingelijste zeefdruk: Tokkel (nette lijst) - Verkocht

Zeefdruk van Herman Brood. Titel:Tokkel. Oplage: E.A. Afmetingen incl lijst: H125 x b102cm. Afmetingen voorstelling: H86 x b64cm. Het werk is midden onderaan en aan de rechter zijkant gesigneerd door de kunstenaar. De authenticiteit van het aangeboden werk wordt volledig gegarandeerd. Een certificaat van echtheid,, van Kiewit Kunst, wordt meegeleverd. 

Lijsten: Beschadigingen aan lijsten worden niet beschreven. Indien een werk achter glas is ingelijst en het glas is kapot, zal dit wel vermeld worden. Bij foto's van ingelijste werken kan spiegeling zichtbaar zijn.

Het werk kan ook worden opgehaald in 's-Gravenzande ( vlakbij Den Haag (Scheveningen), Rotterdam en Delft en 5 minuten van het strand). De termijn voor het ophalen, bij vooruitbetaling, is zeer ruim. M.a.w. de koper kan het werk weken of zelfs maanden later ophalen en het zo mogelijk combineren met een bezoek aan één van de bovengenoemde steden of het strand. Het werk kan ook worden verstuurd per kleine koerier(Swift).

Robert Willem Imker, (Assen, 26 juli 1948 – aldaar, 4 februari 2001) - alias Tokkel - was een Assense dakloze (straat)muzikant:

Tokkel groeide op in Assen en was als jongvolwassene verwarmingsmonteur. Hij speelde veel gitaar en vormde de band Tokki and the streetdogs en in het voorjaar van 1968 samen met zijn broer Remco de band Sound of Imker. Ook bedachten ze de korte rockmusical Harttransplantatie, een parodie over de eerste harttransplantatie ter wereld die eind 1967 was uitgevoerd. Ze traden in 1968 op tijdens het Utrechtse festival A Flight to Lowlands Paradise. Hun eerste single Train of Doomsday (1969) werd door de platenmaatschappij afgekeurd. Nadat broer Remco Imker in de tourbus injectienaalden had gevonden hief hij de band op.

Hierna ging het mis met Tokkel. Hij trok zich terug en raakte verslaafd. Toen zijn vrouw, met wie hij twee dochters had, hem verliet, begon hij als dakloze te leven. Hij werd een bekende verschijning in Assen. Herman Brood raakte met Tokkel bevriend toen hij deze ontmoette in het voormalige stadhuis van Assen, dat Brood was binnengedrongen om er bladlood te stelen. Hij haalde Tokkel een tijdje naar Amsterdam en probeerde hem te helpen zijn leven weer op de rails te krijgen. Tokkel was enige tijd slaggitarist bij Herman Brood & The Allstars. Hij probeerde nog een nieuwe band op te richten maar dit mocht niet baten. Hij raakte opnieuw verslaafd en vertrok weer naar Assen, waar hij op de markt hielp en geld bijeen bedelde voor drank. Zijn vaste uitspraak was: "Hej 'n guld'n voor mij".

De laatste jaren van zijn leven woonde hij met andere daklozen in een verlaten bouwkeet. Ook woonde hij nog een tijdje in de directiekamer van een leegstaande fabriek. Hij werd op 52-jarige leeftijd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, waar hij de volgende dag overleed. Zijn overlijden was landelijk nieuws. Op zijn begrafenis legde Herman Brood een gitaar op zijn kist. Deze gitaar zou Tokkel ooit bij hem hebben achtergelaten. Hermanus (Herman) Brood (Zwolle, 5 november 1946 – Amsterdam, 11 juli 2001) was een Nederlandse zanger, kunstschilder, pianist, acteur en auteur. Brood onderscheidde zich door zijn kenmerkende zangstem en muzikale diversiteit. Hij werd met de door hem begeerde en bewust geëtaleerde zeer flamboyante levensstijl de Nederlandse belichaming van het hedonistische credo Sex, drugs & rock 'n' roll. Brood vertoonde uiteindelijk standaard ontwenningsverschijnselen zoals incontinentie, epilepsie en delirium tremens na jarenlang veelvuldig en overmatig amfetamine- en alcoholgebruik. Vier maanden voor zijn vijfenvijftigste verjaardag pleegde hij zelfmoord door, met een afscheidsbriefje op zak, van het dak van het Amsterdamse Hilton-hotel af te springen.

Een anekdote over zijn jongensjaren luidt dat Broods huisarts in 1953 gesteld zou hebben dat Brood met zijn kleurenblindheid alles zou kunnen worden, behalve kunstschilder. Zijn eerste pianolessen kreeg hij in 1959. Op school kon hij niet goed meekomen: het liefst zat hij wat op een piano te pingelen in het verlopen fabriekje van zijn vader in Zwolle. Brood ging in 1964 naar de Kunstacademie in Arnhem en werd lid van de lokale beatgroep The Moans. De band deed veel optredens voor Amerikaanse militairen in West-Duitsland en Brood kreeg weleens een pilletje toegeschoven om wakker te blijven. Zo begon zijn verslaving. In 1967 stapte hij over naar Cuby and the Blizzards (album Groeten uit Grollo). Hij ontmoette Tekie Buissink, met wie hij een kortstondige relatie had. Op 24 mei 1968 werd hun zoon Marcel geboren. Toen de platenmaatschappij vernam dat hij drugs gebruikte, werd hij uit de band gezet. Er volgde een onduidelijke periode waarin Brood regelmatig in de gevangenis belandde wegens inbraken en handel in drugs.

Cuby and the Blizzards met staand Herman Brood (derde van links) met naast hem Eddy Boyd (1968)

Begin 1974 deed Brood mee aan een Cuby and the Blizzards-reünie voor het VARA-televisieprogramma Nederpopzien. Vanaf dit moment pakte hij zijn muzikale carrière weer op. Hij speelde korte tijd in de Noord-Hollandse formatie Stud en nam een album op met onder anderen Jan Akkerman onder de naam Flash & Dance Band. Vervolgens trad hij toe tot de band Vitesse. Na het debuutalbum in 1975 verliet hij deze weer.

Herman Brood (1979)

In 1976 vond een cruciale ontmoeting plaats. Brood speelde weer mee in Cuby and the Blizzards, die voor korte tijd was heropgericht, toen hij in café 't Pleintje in Winschoten de naald van zijn injectiespuit in een prullenmand liet vallen. De eigenaar van het café, Koos van Dijk, kwam binnen toen Brood in de prullenmand op zoek was naar zijn naald. In plaats van Brood buiten de deur te zetten, keerde Van Dijk de prullenmand om en zocht ijverig mee. Vanaf dat moment trad Van Dijk op als Broods zaakwaarnemer; hij zou dit blijven tot Broods dood in 2001.

1977 - 1981 De hoogtijdagen van Herman Brood & His Wild Romance

Brood verliet Cuby and the Blizzards en begon zijn eigen formatie Herman Brood & His Wild Romance (zie ook: Wild Romance). In 1977 kwam het album Street uit, dat enthousiast werd ontvangen. In 1978 volgde Shpritsz. De single Saturday Night werd een grote hit. Duitsland en Frankrijk raakten geïnteresseerd. Brood werkte in 1979 mee aan de film Cha Cha van Herbert Curiël en trad in de film in het huwelijk met punk-operazangeres Nina Hagen. Ook bracht hij met een aantal leden van zijn band onder de naam De Breedbekkikkers een carnavalsnummer Maak van uw scheet een donderslag uit. In hetzelfde jaar vertrok hij naar de Verenigde Staten. Maar een Amerikaanse tournee werd geen succes en het in de VS geproduceerde album Go Nutz (1980) werd zowel daar als in Nederland afgekraakt. Hierop zakte de carrière van Brood in.

Latere solo-activiteiten

In 1984 kwam hij met het album The Brood dat positief werd ontvangen. In hetzelfde jaar nam hij met Doe Maar-zanger Henny Vrienten de single Als je wint op, dat in de top 10 van de hitlijsten belandde. Naast dit nummer nam hij dat jaar ook nog een ander, Engelstalig reggaenummer op, Tattoo song dat eveneens een hit werd. In 1985 trad hij in het huwelijk met Xandra Jansen. Samen hadden ze twee kinderen en een aangenomen dochter.

Herman Brood in 2000

In de jaren daarna waaierde zijn carrière uit. Brood acteerde in een toneelstuk en een speelfilm, maar vooral in zijn eigen leven. Eind jaren negentig trad hij samen met Bart Chabot en Jules Deelder op in het theater met de voorstelling Apocrief. Ook werd hij steeds actiever als kunstschilder. Hij werkte op groot formaat en met felle kleuren, waarbij zijn werk stond in de traditie van Cobra. In Leidschendam decoreerde hij een parkeergarage met acht enorme wandschilderingen die jarenlang het straatbeeld bepaalden. De keuze voor primaire kleuren kwam grotendeels voort uit noodzaak, omdat hij kleurenblind was. Vaak bracht hij met zwarte verf letters aan op zijn werk. De handtekening 'brood' vormt veelal een opvallend onderdeel van het schilderij. Ondanks het kleurgebruik hebben de schilderijen een wat trieste uitstraling. Brood bleef daarnaast actief in de muziek, maar zijn albums uit deze periode haalden niet meer het niveau van Shpritsz. Beroemd werd hij met zijn openlijke uitspraken in de pers over seks en druggebruik. Hij genoot van alle aandacht en werd de bekendste harddruggebruiker in Nederland; de 'nationale knuffeljunk'.

Persoonlijk leven

Brood had verschillende langere relaties. Eind jaren zeventig ging hij met de Haagse Dorien, voor wie hij het nummer Doreen schreef, dat op Shpritsz staat. Tijdens de tournee door Amerika ontmoette hij Laurie McAllister, bassiste in de band The Runaways. Ook met haar heeft hij enkele jaren een relatie gehad. In 1983 leerde Brood de Brabantse Xandra Jansen kennen in de Amsterdamse discotheek '36 op de schaal van Richter', waar zij achter de bar stond. Ze trouwden op 3 januari 1985. In juli van dat jaar werd dochter Lola Pop Brood geboren. Zij was niet het eerste kind van Brood. In 1968 was hij vader geworden van zoon Marcel Buissink, die werd geboren na een one-night-stand met een Gronings model. In 1994 beviel Xandra Jansen van een tweede dochter, Holly Mae Brood, die echter niet verwekt was door Brood. Hij beschouwde Holly Mae echter wel als zijn eigen dochter en zij draagt ook officieel zijn achternaam, omdat ze geboren werd binnen het huwelijk van Brood en Jansen. Hoewel hij een aantal jaren niet bij zijn gezin woonde, maar in zijn atelier aan de Jan van Eijckstraat 45 in Amsterdam veelvuldig vreemdging, is hij nooit van Xandra Brood gescheiden.

Drugsgebruik en overlijden

Door het gebruik van alle genotmiddelen was zijn lichaam tegen 2001 geheel uitgeleefd. Pogingen om af te kicken hadden geen succes. Op 11 juli 2001 om 13.28 uur sprong de vierenvijftigjarige Brood van het Amsterdamse Hilton Hotel af met in zijn binnenzak een briefje waarop stond:

Het graf van Herman Brood

Xandra & alle skatjes, Deze snelheid in plaats van opbranden dat laat ik aan de crematie over. ... Rous door zoals ik deed... en treur niet ! maak er een feest van. Ik zie jullie nog weleens. Ik ga nu bungy zonder elastiek. Genade - pappa. DROWN IN MY OWN TEARS.

Men stond perplex, evenals zijn platenlabel, omdat Brood, volgens Henkjan Smits, bezig zou zijn aan een groot project, namelijk een jarenvijftigsoulplaat met een groot orkest en onder meer samenwerkingen met Ann Peebles en Ray Charles. In de periode kort na zijn dood ontstond een levendige handel in schilderijen en zeefdrukken van Brood, waarbij ook vervalsingen opdoken. Brood werd gecremeerd in Westgaarde en zijn as werd begraven in een urnengraf op Zorgvlied waarop een reuzegrote grijze vrouwelijke engel staat (met op de rug bij de rechtervleugel een antikledingdiefstalknop).

In 2006 schreef Wild Romance-gitarist Dany Lademacher een boek over zijn periode met Brood. Later dat jaar verscheen de film Wild Romance, waarin Daniël Boissevain de rol van Brood speelde. Zeven jaar na de dood van Brood werd er in 2008 een onbekend nummer van de zanger gevonden en uitgebracht. Papa komt vanavond niet thuis is een samenwerking met rapper MC Drama, destijds een vriend van Brood. Samen schreven zij het nummer in 1998.

Tentoonstellingen

Buste van Herman Brood in Zwolle

Graffiti in Delft in 2004 ter nagedachtenis aan Brood

Na Broods overlijden was in 2002 in het Cobra Museum in Amstelveen een eerste overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien, met daarnaast foto's, gemaakt door zijn vriend, de fotograaf Anton Corbijn. Eerder was het werk van Brood museaal nooit erkend, hoewel zijn werk al veel eerder te zien was voor publiek, zoals tussen 8 en 22 november 1984 in Groningen.[7] Er waren echter wel veel liefhebbers en zijn schilderwerk werd goed verkocht.

In december 2005 werd in Wageningen een Herman Brood-museum geopend. Het museum, dat gratis toegankelijk was, beschikte over de grootste collectie originele schilderijen, zeefdrukken en tekeningen. Ook waren er wat beschilderde sculpturen en objecten, een zeer uitgebreide collectie (zeldzame) lp's en singles, de originele botsauto van Brood en een aantal van zijn persoonlijke bezittingen te bezichtigen. Later is de naam Herman Brood Museum veranderd in HB-M. Doordat de expositieruimte is verdwenen houdt HB-M zich vrijwel uitsluitend bezig met keuringen van het werk van Brood en de uitgifte van Echtheidscertificaten.

Op 5 november 2006 werd er in de rock art-galerie in Hoek van Holland een expositie geopend over Brood onder de titel Brood's leven. Hier was een gecombineerd overzicht te zien van Broods muziek en kunst.

Van 5 november 2006 tot 28 januari 2007 werd het volledige atelier overgeplaatst naar het Groninger Museum om daar ter ere van de film Wild Romance, die tevens in Groningen in première ging, tentoongesteld te worden. De tentoonstelling, genaamd Cha Cha. Fenomeen Herman Brood, richtte zich op het atelier van de kunstenaar, de plek waar Brood veel van zijn schilderijen maakte, muziek componeerde, teksten schreef, vaak sliep en zijn onconventionele levenswijze vrij spel had. Zijn echte atelier nabij het Spui in Amsterdam was sinds de dood van Brood vrijwel onaangeroerd gebleven. In april 2008 werd het atelier uiteindelijk toch ontruimd.

Op 13 mei 2011 werd de Herman Brood Gallery geopend in het Westcord Art Hotel in Amsterdam, met veelal niet eerder tentoongestelde grote doeken en verschillende zeefdrukken. Tussen 11 mei 2014 en 24 augustus 2014 was er in het Willem van Haren Museum een tentoonstelling. Hier hingen vooral schilderijen uit de collectie van Koos van Dijk. Het Museum Jan van der Togt in Amstelveen organiseerde van 29 januari tot en met 28 maart 2016 een grote tentoonstelling van schilderijen en tekeningen van Brood, die dat jaar 70 zou zijn geworden.

Herman Brood Museum & Experience

Herman Brood Museum & Experience Zwolle

 Zie Herman Brood Museum & Experience voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In april 2017 is in Zwolle aan de Blijmarkt 21 het Herman Brood Experience gestart waar het werk van Brood bewonderd kan worden. De bezoeker krijgt middels foto's, voorwerpen, film en geluid een inkijkje in het leven van de in Zwolle geboren artiest. De Herman Brood Museum & Experience toont een brede collectie van Brood, afkomstig uit de privécollectie van vriend en initiator Ivo de Lange, weduwe Xandra Brood, dochter Lola en beide zussen van Brood. Het gaat om brieven, tekeningen en gedichten, door hem geschreven en geschilderd op doek, stukken papier en bierviltjes. Er zijn ook persoonlijke items van Brood zelf te zien. Nooit eerder vertoonde foto's, door hem beschilderde gitaren, kledingstukken, schildersmateriaal en zelfs zijn spuitnaalden.