Licht ironische voorstelling van De vernuftige edelman Don Quichot van La Mancha, de door Cervantes geschreven roman over de gelijknamige hoofdpersoon. Deze roman bestaat uit twee delen: het eerste werd gepubliceerd in 1605, het tweede in 1615.
Het boek vertelt de komische reisavonturen van een oude edelman die denkt dat hij een dolende ridder is. Deze hoofdpersoon, Don Quichot, is het stereotype van de idealist, een dwaze held die zich met zijn goede bedoelingen maar onpraktische daden min of meer belachelijk maakt. Op zijn trektocht wordt Don Quichot vergezeld door zijn buurman en dienaar Sancho Panza. Sancho is een kleine boer, analfabeet maar niet dom, met veel en lekker eten en drinken als zijn belangrijkste interesses. Sancho weet dat zijn meester niet helemaal goed bij zijn hoofd is, maar toch volgt hij hem, want zijn zwakheid voor de aardse geneugten maakt dat hij gelooft in de grote beloning die Don Quichot hem in het vooruitzicht stelt....
Omdat Moerkerk vond dat zijn kwaliteiten niet de waardering kregen die ze verdienden exposeerde hij in 1927 onder een gefantaseerde naam, die van de Rus Alexei Wladkine, ongeveer veertig door hem gemaakte werken die geschilderd waren in de expressionistische stijl van zijn tijd. De Nederlandse kunstpers trapte er met open ogen in en prees het werk de hemel in...