Prachtige kleurrijke zeefdruk van Meertje Kaal (1930-2016). In haar rijke en veelzijdige oeuvre is enige verwantschap te bespeuren met de CoBrA beweging.
Titel: Odysseusboot II
Jaar: 1995
Oplage: 13 van 75
Met de hand (potlood) gesigneerd, rechtsonder; linksonder handmatig voorzien van titel en oplage.
Het blad zit in een degelijke aluminium wissellijst met ophangdraad en kan dus zo aan de muur!
Foto's maken deel uit van de beschrijving.
Over de kunstenaar:
In 1930 geboren als Maartje Kaal, maar werd bekend als Meertje Kaal.
Schilder, textielkunstenaar, collagist en dichter.
Meertje Kaal groeide op in een arbeidersmilieu in Noord-Holland. Haar grote idool was oom Jaap Kaal, kunstschilder. Na de oorlog vertrok Kaal naar Parijs, waar ze in de huishouding werkte voor onder andere kunstenaar Serge Poliakoff. Terug in Amsterdam was haar doel naaikunstenares te worden, wat niet meeviel omdat moderne kunst in die tijd nog vooral aan mannen was.
Kaal was activistisch en geëngageerd ingesteld. Eind jaren zestig bezette zij samen met anderen het Stedelijk Museum omdat het museum te weinig aandacht zou besteden aan eigentijdse Nederlandse kunst. Toen sommige kunstenaars werden geweerd uit de Beeldend Kunstenaars Regeling (BKR), waarbij kunstenaars een uitkering ontvingen in ruil voor kunstwerken, bezette Kaal met enkele andere kunstenaars het BKR-depot in Den Haag. Daarnaast was ze jarenlang lid – en korte tijd penningmeester – van de Beroepsvereniging van Beeldend Kunstenaars (BBK). In haar wijk, de Kinkerbuurt, ondernam ze acties met de BBK om de verpaupering tegen te gaan. Met bevriend dichteres Sonja Prins richtte ze begin jaren zeventig de politiek-culturele uitgeverij SoMa op en in 1972 werd ze lid van kunstenaarssociëteit De Kring.
Kaal leidde een tumulteus leven waar drank vaak een hoofdrol speelde. Desalniettemin schreef ze 14 gedichtenbundels en maakte ze honderden schilderijen. Eind jaren vijftig begon ze ‘schilderingen’ van lapjes te maken. Pas in 1960, na de dood van haar ‘leermeester’ oom Jaap, ging ze echt schilderen. Na voor haar gevoel jaren in de schaduw van mannen te hebben gewerkt, begon ze als zelfstandig kunstenares succes te boeken: vanaf circa 1985 ging de verkoop van haar schilderijen lopen. Geïnspireerd door het werk van Joan Miró dat ze in Barcelona had gezien, maakte ze kleurige schilderingen waarin ze vaak afval verwerkte. Vrouwen en dieren, meestal katten, waren dankbare onderwerpen.
Volgens kenners doet haar werk denken aan de Cobra-beweging. Hoewel er ook altijd kritiek was, werd Kaals werk aan het einde van haar leven steeds serieuzer genomen. Het is aanwezig in de collectie van onder meer Museum Flehite in Amersfoort, kunstgalerie De Bleyenhoeve, Westerlee; Ahold Kunst Stichting, Zaandam en Artzaanstad, Zaandam.
Bronnen: www.artzaanstad.nl // www.aandeamstel.nl // www.http://resources.huygens.knaw.nl/