Bram Bogart - Oil on board: winter landscape

Olieverf op board van Bram Bogart (1921-2012) met een zeer goede herkomst. Op de achterzijde van het werk zit nog de sticker van Kunsthandel Bennewitz, Noordeinde 48, Den Haag. Zie ook het interview, uit 2007, wat in Kunstmagazine is gepubliceerd (https://www.kunstmagazine.net/news/article/113) . Bennewitz was één van de eerste bewonderaars van het werk van Brom Bogart. Hij kocht regelmatig schilderijen bij hem.



Afmetingen incl lijst: H56 x b66 cm. Afmetingen voorstelling: H39 x b49 cm. Het werk is rechts onderaan gesigneerd 'Bogaart' , door de kunstenaar. De authenticiteit kan worden gegarandeerd.
Passe-partout/lijsten: Beschadigingen aan lijsten worden niet beschreven. Indien een werk achter glas is ingelijst en het glas kapot is, zal dit wel vermeld worden. Bij foto's van ingelijste werken kan spiegeling zichtbaar zijn.

Wat Theo was voor Vincent van Gogh, was Bennewitz voor Bram Bogart. ‘Bennewitz heeft vanaf die eerste ontmoeting heel regelmatig schilderijen van me gekocht. Hij was overtuigd van de kwaliteit van mijn werk. Dat was natuurlijk een belangrijke stimulans voor me. Ik woonde nog thuis en deed niets anders dan schilderen op zolder. Mijn vader vond dat prachtig. Soms kwam hij met visite naar boven om te laten zien hoe ik bezig was. Tijdens de oorlog ben ik nog een klein jaar op de academie geweest in Den Haag om een vrijstelling van arbeidsinzet te verkrijgen. Ik ben begonnen met landschappen en stillevens, geïnspireerd op het pointillisme en werk van Vincent van Gogh en Constant Permeke. Twee schilders die ik erg bewonderde. Daarna ben ik mijn eigen weg gegaan. Ik ben altijd in mijn eentje bezig geweest.



Herkomst:
-Kunstzalen Bennewitz, Den Haag.
Bram Bogart (Delft, 12 juli 1921 – Sint-Truiden, 2 mei 2012) was een Nederlands/Belgisch abstracte kunstschilder, beeldhouwer, graficus, keramist en ontwerper. Hij was ook bekend als Abraham van den Boogaart. Hij werd in 1969 genaturaliseerd tot Belg
Omdat Bogart was opgeleid als huisschilder was hij ervaren in het mengen van zijn eigen bijzondere verfsubstanties waarin hij de olieverf doorsloeg met water. Omdat het water in de olieverf veel sneller droogt dan de olieverf, ontstonden er veel 'droogkanaaltjes' in de opgebrachte pasteuze verfmassa. Deze zorgden ervoor dat de enorme dikke olieverf-lagen op het doek lucht kregen en zo konden drogen van binnenuit; zo niet dan waren de meeste van zijn werken al lang uitgezakt, zoals sommige schilderijen van Karel Appel. De schilderijen van Bogart bestaan zo eigenlijk uit slechts enkele massieve verftoetsen van ieder één kleur, die meteen ook een grote vorm zijn. En enkele van deze verftoetsen bij elkaar gezet op het (stevig gespannen en gesteunde doek) vormen met elkaar het gehele schilderij.
Zijn gemengde verfsubstantie maakte Bogart uit stand- en gekookte papaverolie (in vaten van 200 liter) die hij eerst liet rijpen. Deze mengde hij vervolgens met pigmentpoeders in één vooraf gekozen kleur, en met zinkwit. Vlak voor het schilderen zelf werd deze substantie doorgeslagen met water, waarna de verf snel op het liggende doek opgebracht diende te worden. Van tevoren wist Bogart dus al in welke kleuren (vaak vier tot zes) hij het schilderij wilde maken, èen de plaats waar hij de verfmassa zou plaatsen op het doek. Na deze bedachtzame fase volgde er een wel degelijk emotionele fase van het opbrengen van de verf. Maar door zijn karakteristieke werkwijze slibde er niets dicht van de verf, waardoor de openheid overeind blijft en de beweeglijkheid van het fysieke opbrengen van de verf ook zichtbaar; deze zijn een essentieel element van zijn kunst. Zijn kenmerkende werkwijze paste hij toe op doeken van 2 meter, maar ook op kleine formaat doekjes van bijvoorbeeld 50 cm. Vanaf de jaren tachtig wisselde hij zijn 'geometrische' werken af met schilderijen die bestaan uit enorme 'dotten verf' die hij min of meer in een regelmatig patroon plaatste; dit kenmerkte dan het gehele schilderij