Jacqueline de Jong - Jacqueline de Jong-Titel onbekend-aquarel op papier - Sold

Schilderij van Jacqueline de Jong

Techniek: Aquarel op papier

Periode: 1974

Staat: prima

Voorzien van lijst, Hout met hoogglans off-white (lichte gebruikssporen)

Afmeting: incl lijst 100 x 80cm, excl lijst 90 x 70cm

Jacqueline Beatrice de Jong (Enschede, 2 maart 1939) is een Nederlandse beeldend kunstenaar, tekenaar, beeldhouwer en graficus.

Jacqueline de Jong werd in 1939 in Enschede geboren. Tot haar derde levensjaar groeide ze op in Hengelo. In 1942 moest haar Joodse gezin onderduiken. In eerste instantie probeerden ze naar Engeland te vluchtten, maar dit mislukte. De Jong trok samen met haar Zwitserse moeder en de Nederlandse kunstenaar Max van Dam naar Zürich, haar vader bleef achter in Amsterdam. Bij de grens werden ze gevangengenomen door de Franse politie, maar net op het moment dat ze zouden worden afgevoerd naar het doorgangskamp Dracy werden ze gered door het verzet die hen de grens hielp oversteken.

In 1947 keerde De Jong op achtjarige leeftijd samen met haar familie terug naar Nederland. Ze sprak toen geen Nederlands. Ze ging naar school in Hengelo en het Gemeentelijk Lyceum in Enschede.[1] In 1957 vertrok De Jong naar Parijs. Ze studeerde Frans en drama en werkte in de boetiek van Christian Dior. In het voorjaar van 1958 vertrok ze naar Londen waar ze drama studeerde aan de Guildhall School of Music and Drama, omdat ze aanvankelijk actrice wilde worden. Hierna keerde ze terug naar Amsterdam waar ze tussen 1958 en 1961 in dienst was van het Stedelijk Museum als assistente op de afdeling toegepaste kunst onder directeur Willem Sandberg. In 1959 ontmoette ze tijdens een bezoek aan Londen de Deense kunstenaar en oprichter van CoBrA Asger Jorn, waarmee ze een relatie kreeg.

In 1960 sloot De Jong zich aan bij de Internationale Situationisten.[2] Nadat Constant Nieuwenhuijs en zijn groep gedwongen werden de organisatie te verlaten, vormde De Jong de Nederlandse sectie. Tussen 1962 en 1968 was ze redacteur en uitgever van The Situationist Times, een project waarin ook Gaston Bachelard, Roberto Matta, Wifrede Lam en Jacques Prévert betrokken waren.[3] Vanaf het begin van haar activiteiten als kunstenaar, beeldhouwer en graficus, werd haar werk overal in Europa en de Verenigde Staten tentoongesteld. Ze realiseerde onder andere muurschilderingen voor de Stopera in Amsterdam en een installatie voor de Nederlandsche Bank.[4]

In 1970 verliet ze Asger Jorn.[3] Ze verhuisde naar Amsterdam met Hans Brinkman die later een galerie zou bezitten en tentoonstellingen en internationale beurzen zou organiseren. In 1989 gingen De Jong en Brinkman uit elkaar. In 1990 werd De Jong de partner van de advocaat Thomas H. Weyland (1931-2009) en in 1998 trouwden ze. Het koppel gaf verschillende lezingen over intellectueel eigendomsrecht en auteursrecht in Nederland en het Verenigd Koninkrijk. In 1996 kochten ze hun landgoed in de Bourbonnais in Frankrijk. Hier heeft De Jong haar groentetuin en verbouwt ze de aardappelen die ze tot kunst en sieraden omvormde.[5]

In 2003 toonde het Cobra Museum voor Moderne Kunst in Amstelveen en het KunstCentret Silkeborg Bad Denmark een overzichtstentoonstelling van haar werk, waarbij ook de catalogus 'Jacqueline de Jong: undercover in the Arts' werd gepubliceerd.[6] Samen met Thomas H. Weyland richtte ze in 2008 de Weyland de Jong stichting op. Het belangrijkste doel is het ondersteunen van avant-garde kunstenaars uit alle disciplines, architecten en kunstenaar-wetenschappers van boven de vijftig.

Weyland overleed in 2009. In 2011 werd het archief van De Jong aangekocht door de Beinecke Rare Book and Manuscript Library van Yale University.