Ans Woldringh - Bloemen - Sold

Ans Woldringh werd gedreven door een immense bewondering voor de natuur.
Haar nalatenschap bestaat uit meer dan 1200 schilderijen -plantmotieven en bijna surreële landschappen.
Op 6 mei 1926 werd Ans Woldringh geboren te Bussum. Na het behalen van het einddiploma Plantkunde aan de middelbare tuinbouwschool ‘Huis te Lande’ te Rijswijk, vervulde ze enkele functies op tuinbouwkundig gebied.
Op 35-jarige leeftijd begon Woldringh op aanraden van haar arts met schilderen, boetseren en stofdrukken.
Gaandeweg maakte zij zich een nieuwe techniek eigen: op een glad geprepareerde ondergrond wreef zij een breed spoor met transparante verf. Door de donkere contouren en de brede oplichtende vegen ontstonden ruime, haast surreële landschappen. Deze techniek leende zich ook uitstekend voor plantmotieven.
Tijdens haar leven deed Woldringh moeilijk afstand van haar werk.
Lange tijd trad haar vader op als manager en organiseerde deelname aan tentoonstellingen, zoals de eenmansexposities in het Van Reekum Museum te Apeldoorn (1969) en het Stedelijk Museum te Zutphen (1970).
Vanaf 1970 vestigde de kunstenares zich in een gerestaureerd boerderijtje met eigen expositieruimte ‘De Korenaar’. Ze hield er een permanente expositie van schilderijen, wandkleden en sjaals.
Woldringh was lid van de Arti et Industriae te Den Haag en van de Edese Kunstkring.
Een overgroot deel van haar werken is geruime tijd in beheer geweest van Nationaal Park de Hoge Veluwe / Kröller Muller.
Enkele honderden van haar schilderijen zijn in die tijd verkocht.
Een aantal jaren geleden heeft het Park haar kunst aan De Hartenberg overgedaan. Dit mede om haar werken te kunnen verkopen en de opbrengst ervan aan goede doelen te besteden.
Techniek en stijl, Ans Woldringh schilderde op papier, linnen en hardboard. In haar werk zijn duidelijk de vormen van de natuur te herkennen. Ze schilderde een bepaald thema om dit vervolgens in allerlei variaties te laten wisselen. Haar eigen stijl, gevoegd bij de keuze van haar onderwerpen, maakt het moeilijk vergelijkingen te doen met het werk van andere kunstenaars.
Woldringh maakte zich een nieuwe techniek eigen: op de gladde geprepareerde ondergrond wreef zij een breed spoor in transparante, met veel bindmiddel aangemaakte, verf. Door de donkere contouren en de brede lichtende vegen ontstonden ruimtelijke bijna surreële landschappen.
Ook veel plantmotieven, het vanuit een punt uitwaaieren van vlakken, leende zich voor deze techniek.