Zeer fraai abstract geometrisch schilderij van de in Zuid-Frankrijk woonachtige kunstenares Angèle Donjacour (Goes, 1954).
Een sieraad aan de muur
Techniek: mogelijk een combinatie van acrylverf met olieverf, op papier.
Jaar: 1998
Met de hand gesigneerd, linksonder.
Zeer fraai ingelijst in degelijke chromen wissellijst met strak wit passe-partout.
Met ophang draad, het werk kan zo aan de muur!
Foto's maken deel uit van de beschrijving.
N.B.: Zie ook andere kavel met soortgelijk werk van Angèle Donjacour, met identieke lijst.
Over de kunstenaar:
Geboren in Goes in 1954, Rietveld Academie Amsterdam, maakt veel gebruik van olieverf en acrylverf.
De landschappen van Angèle Donjacour kenmerken zich door de gelaagdheid in kleur. Zij gaan op een natuurlijke manier in elkaar over. Haar schilderijen worden beïnvloed door het licht, de kleuren en het landschap van Zuid Frankrijk. Angèle woont en werkt vanaf 1995 in Limoux.
De vormen in haar denkbeeldige landschappen verschijnen in cirkels, spiralen en andere geometrische vormen. Een zeer persoonlijke, complexe en gevoelige abstractie.
Het kleurgebruik en een soortgelijke textuur vinden we terug bij belangrijke kunstenaars als Ger Lataster, Jef Diederen en Jan Sierhuis. Angèle is een kunstenaresse van internationale allure.
“Elke kunstenaar gebruikt kleur op zijn eigen unieke manier. De kleuren van Picasso zijn altijd gekoppeld aan de vormen van het object of afgebeelde persoon; Raoul Dufy laat de kleuren ontsnappen aan de grenzen van de vorm, maar de vormen blijven altijd herkenbaar;
Monet creëert vorm met kleur. De Duitse expressionisten gebruikten kleur om de ervaring voor een landschap te intensiveren of een portret, maar het onderwerp blijft identificeerbaar. Piet Mondriaan exploiteert kleur structureel binnen het domein van pure abstractie. Marc Rothko verspreidt kleur tot het punt dat de vorm oplost.
De kleuren van Angèle komen voort uit vormen die vaak op geen enkele manier lijken op het bekende. Het is alsof ze zelf beslissen over hun bestaan en hun gedrag. Gesluierd communiceren ze onderling, maar altijd in het geheim. Ze fluisteren tegen elkaar, zoals muziek die van plaats wisselt als resultaat van verschillende harmonische relaties die op een achtergrond worden gezet,
zelf samengesteld uit kleur, klaar en bereid om ze te ontvangen. Maar hun gesprek, zoals dat van planten en dieren, is altijd een raadsel voor ons.
Al deze kleuren zijn zacht, zonder herkenbare vormen, maar, paradoxaal genoeg, precies. Ze hebben subtiliteiten die nauwelijks waarneembaar zijn, vol bovennatuurlijke verrassingen, maar voortkomend uit het vermogen van de kunstenaar om andere universa te creëren.
Bij elke blik op het schilderij verschijnt een wereld die er niet eerder was.
Het werk van Angèle opent onze ogen voor het mysterie van de onvoorspelbare relaties tussen vorm en kleur."
Kathleen Burlumi
bron: https://angeledonjacour.com